Ιδρώνει το κορμί στην σκέψη σου
Μικρές σταγόνες,
κυλούν στην ραχοκοκκαλιά μου,
και με κάνουν να ριγώ.
Φτάνουν μέχρι την μέση
και σταματούν στις βούλες της Αφροδίτης
Θυμάμαι το χέρι σου,
να χαϊδεύει την λεκάνη μου,
πριν κατέβει ακόμα πιο κάτω,
με το θράσος της νιότης σου
και την σιγουριά του ανδρισμού σου.
Νοιώθω το κεφάλι μου
να καίει,
την καρδιά μου να
χτυπάει δυνατά.
Ακόμα σε θέλω.
Τι και αν σ'άφησα
να προχωρήσεις στην ζωή σου,
στα βήματα που εγώ,
ήδη έχω περάσει.
Το μυαλό δεν ξεχνάει ποτέ,
το κορμί θυμάται και αντιδρά πάντα.
Η ψυχή, καταδικασμένη να μην γερνά,
πεθαίνει πάντα σαν έφηβη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου