Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ"

Όμορφη πόλη, 
βαθύς σκούρος, 
νοτισμένος ουρανός
σε σκεπάζει.
Κατεβαίνει τόσο χαμηλά, 
που ακουμπά τις πλάτες μας
και βαραίνει τους ώμους.
Στην καρδιά που χτυπάει
δυνατά,
ήδη η μελαγχολία
έχει απλώσει τα δίχτια της
και το χέρι σου,
που κρατάει το δικό μου,
σιγουριά και προστασία,
δεν μπορεί να μου δώσει.
Πατάω γερά στο πεζοδρόμιο,
σταματάω στο κόκκινο φανάρι
των πεζών.
Και όταν το πράσινο ανάψει,
πέφτω στις ρόδες του πρώτου
αυτοκινήτου που
θα βρεθεί μπροστά μου...

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΤΑ "ΑΔΕΣΠΟΤΑ" ΠΟΙΗΜΑΤΑ.

Ουρανός βαρύς και μουντός.
Μέρα βροχερή και υγρή,
ενός χειμώνα πού μπαίνει 
και καταλαμβάνει κάθε κομμάτι 
της ψυχής και του κορμιού .
Το ρίγος που σε διαπερνά,
δύσκολα μπορείς να πείς
αν είναι από το κρύο 
ή από τον φόβο.
Οι ώρες περνούν, 
χωρίς να μπορείς να διακρίνεις
την αλλαγή στο φώς της μέρας.
Σαν να σταμάτησε ο χρόνος
και η ζωή,
Και σύ, συνεχίζεις 
σε ένα δρόμο πού
δεν σε βγάζει πουθενά.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ" ΠΟΙΗΜΑΤΑ.

Είσαι σαν τον αδερφό μου πιά.
Ζωντανός εσύ, 
αλλά πεθαμένος.
Και σ' αγαπώ, ακόμα,
χωρίς να σε κρίνω.
Μόνο μ'ενα παράπονο 
στο στόμα.
Πού σφράγισε,
με το τελευταίο σου φιλί
Ιούδα...
Τότε που φίλαγες εμένα
και σκεφτόσουν εκείνη...
Τότε που φίλαγες εκείνη για αντίο,
κι' ερχόσουν σε μένα,
να με φιλήσεις για καλωσόρισμα.
Είσαι σαν τον αδερφό μου πιά!
Κλεισμένος στην ψυχή μου.
Πεθαμένος.
Και ας είσαι ζωντανός
για την άλλη.

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ. "ΣΚΛΗΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΚΡΙΖΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ".

Σκληρό κομμάτι γκρίζου ουρανού,
σκεπάζει τη φωνή μου.
Ανελέητα πιέζει το στήθος μου,
και την ανάσα μού κόβει.
Σκληρό κομμάτι γκριζου ουρανού,
πατάει πάνω μου
σε μια προσπάθεια να με ισοπεδώσει.
Σφίγγω τα χείλια,
σφίγγω τα δόντια,
σφίγγω τις γροθιές,
αντιστέκομαι.
Θυμώνω,
βουρκώνω,
πεισμώνω.
Σκληρό κομμάτι γκρίζου ουρανού,
χειμωνιάτικο και υγρό,
εγώ θα σε νικήσω
με την φωτιά που καίει 
την ψυχή μου.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ".

Εδώ λοιπόν πάλι!
Με το χέρι μου 
να χαϊδεύει το στέρνο σου,
και το χέρι σου
δικό μου μαξιλάρι.
Αγαπώ
τη μυρωδιά σου!
Αυτή μου λείπει
τα ατέλειωτα
μοναχικά μου βράδια.
Το ραντεβού των 2.30μμ.
κρατάει πάντα
τρία τέταρτα.
Και μετά,
αρχίζει πάλι 
η ατέλειωτη αναμονή...