ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΣΑΝ ΚΟΥΚΛΑ ΑΠΟ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗ"...

Θα στέκεις πάντα εκεί,
στο παράθυρο να κοιτάς έξω.
Τη ζωή, που περνάει
και ζεί, και αναπνέει, και πονάει.
Θα θέλεις να βγείς
και σύ,
να σε φυσήξει ο αέρας.
Αλλά,
ποτέ δεν θα μπορέσεις.
Ποτέ δεν θα σε αφήσουν...
Από αγάπη...
Για να μην σπάσεις...
Καταδικασμένη είσαι.
Να μείνεις πάντα
ενα αντικείμενο λατρείας
για τους άλλους...