Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΣΙΓΑΡΑ"...

Είχε ξεμείνει πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού.
Το άδειο πακέτο απο τα αρωματικά τσιγάρα που είχε αγοράσει στο τελευταίο της ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη.
Στο τασάκι τα κομμένα φίλτρα ανακατεμένα με τη στάχτη και τα αποτσίγαρα, και η γλυκειά μυρωδιά του καπνού.
Στο στόμα της η πικρή γεύση του χωρισμού τους.
Ανακατεμένη με το αλκοόλ και την πίκρα της κοινής τους ζωής, που είχε πιά τελειώσει.
Στην κουζίνα τα βρώμικα πιάτα απο το τελευταίο τους δείπνο μαζί.
Ενα πιάτο, δυό πηρούνια, δυό ποτήρια...
Ακόμα και σήμερα, είχαν φάει όπως πάντα από τότε που γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν τρελλά ο ένας τον άλλον, από ενα πιάτο...
Μετά, εκείνος σηκώθηκε, φόρεσε το σακκάκι του, την φίλησε τρυφερά, αλλά χωρίς πάθος στο μέτωπο και αφήνωντας τα κλειδιά του σπιτιού στο τραπεζάκι, άνοιξε την πόρτα και έφυγε.
Έμεινε καθισμένη στον καναπέ, μέχρι που κάπνισε όλο το πακέτο.
Υστερα σηκώθηκε, έσβησε τα φώτα στο σαλόνι, πήρε το τασάκι και το άδειασε στα σκουπίδια, και ανέβηκε να κοιμηθεί...
Αύριο, σκέφτηκε, έπρεπε να βρεί ποιός θα ταξίδευε στην Πόλη σύντομα για να της φέρει κι'άλλα.
Της άρεσαν αυτά τα τσιγάρα... Της άρεσαν πολύ!

1 σχόλιο:

ritsa masoura είπε...

Ο άνθρωπος ακόμη κι όταν νομίζει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει, προχωράει, έστω κι αν χρειαστεί να στρέψει την προσοχή του σ ένα πακέτο τσιγάρα.