Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

LETTER TO AN IMAGINARY EX-LOVER. LETTER 29. "ΤΑ ΦΑΝΕΛΕΝΙΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ"...

Μαλακό, ζεστό φανελένιο ύφασμα, σε καρώ κόκκινο και πράσινο χρώμα.
Τα χειμωνιάτικα σεντόνια της εργένικης ζωής μου, στρώθηκαν ξανά στο κρεβάτι μου αγάπη μου.
Πόσο καιρό είχα να τα στρώσω?
Οσο κοιμόμασταν μαζί, η ζέστη του κορμιού σου ήταν αρκετή για να με κρατάει, σαν γάτα πού γουργουρίζει από ευτυχία, δίπλα σου, χωρίς να τα χρειάζομαι.
Τώρα το κρεβάτι είναι μέγαλο και κρύο.
Εσύ δεν είσαι πιά δίπλα μου και η ζεστή και μαλακή αίσθηση της φανέλας, είναι το μόνο πραγμα που μπορεί να με κρατήσει ζεστή τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που κοιμήθηκες σπίτι μου.
Ημουν εργένισσα και τότε και το κρεβάτι είχε στρωμένα αυτά τα ίδια σεντόνια....
Οπως τα κορμιά μας αγκαλιάστηκαν για πρώτη φορά και ενώσανε τον ιδρώτα του πόθου και του πάθους μας, τα σεντόνια ποτίστηκαν με τον έρωτά μας.
Την επόμενη το πρωί, φιλώντας με καθώς έφευγες για την δουλειά σου, μου ζήτησες να τα αλλάξω με λεπτά βαμβακερά γιατί το βράδυ, είχες "σκάσει" από την ζέστη....
Χτές το βράδυ, όταν ξάπλωσα ξανά επάνω τους μετά από τόσο καιρό, διαπίστωσα πως κάτι από την μυρωδιά μας, έχει μείνει ακόμα στην ύφανσή τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: