Καινούργιος μήνας, παληές πληγές!
Πληγές που τελικά, δεν γιατρεύονται τόσο εύκολα όσο νομίζουμε, ή όσο θέλουμε να πιστεύουμε.
Και είναι πάντα εκεί, κρυμμένες, μουδιασμένες μέσα μας, να περιμένουν να πέσει η άμυνα του οργανισμού μας, για να μας ξαναπονέσουν.
Τίποτα δεν πονάει πιό δυνατά και πιό πολύ από την παληά πληγή!
Τον καινούργιο πόνο, επειδή δεν τον ξέρεις, όταν έρχεται , μπορείς να τον αντιμετωπίσεις.
Ομως, τον γνώριμο, αυτόν που σε έχει ξαναπονέσει, δεν τον αντέχεις!
Γιατί ξέρεις πως θάρθει και θα σε τσακίσει.
Και αυτό, δεν αντέχεται!
Οταν δεν μπορείς να αντέξεις την αλήθεια, θυμώνεις με αυτόν που σου τη δείχνει.
Και όταν σου την δείχνει ο ίδιος σου ο εαυτός, τότε, κόβεσαι στα δύο...
Και τσακίζεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου