Δεν έπρεπε να με είχες αφήσει να φύγω αγάπη μου!
Τωρα γύρισα σπίτι μου, και δεν μπορώ να ησυχάσω.
Σε σκέφτομαι ακόμα, μισοζαλισμένη...από το ποτό και την παρουσία σου, τόσες ώρες δίπλα μου.
Τώρα ακούω τα κοτσύφια που ήδη άρχισαν να κελαϊδάνε, και'γώ, ακόμα δεν λέω να πάω για ύπνο....
Και δεν μπορώ να το πιστέψω πώς υπάρχει άνθρωπος που να τρελλαίνεται με τήν ίδια μυρωδιά λουλουδιού με μένα!
Και μεθάω με την σκέψη, πως μπορεί να είσαι εσύ ο επόμενος "πρώην εραστής" μου....
Αυτός που θα με μάθει πάλι απ'την αρχή, άλλες καινούργιες συνήθειες, που θα παλιώσουν ξανά με την σειρά τους, και θα γίνουν αναμνήσεις γλυκόπικρες.
Σαν το γλυκο του κουταλιού πού με τάϊζες με το κουταλάκι λίγες ώρες πρίν.
Και που, μετά από λίγο καιρό θα το θυμάμαι και θα με κάνει να υποφέρω....όσο τώρα τρελλαίνομαι.....
1 σχόλιο:
love this one!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου