Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

LETTERS TO AN IMAGINARY ΕΧ-LOVER.... LETTER 3. "Ο Ερωτας, μόνο με Ερωτα περνάει"...

Ετσι μού'χες πεί, πριν φύγω....
Σε κοίταξα με τα μάτια μου καρφωμένα μέσα στα δικά σου.
"Νομίζεις"? σε ρώτησα....
"Ο,τι  και να αποφασίζεις, πάντα θα είμαι μαζί σου!" μού'πες. "Να το ξέρεις αυτό."
Μπήκα στο ταξί, και ξεκίνησα για το αεροδρόμιο. Δεν ήξερα που πήγαινα, απλά έφευγα.
"Και ημισφαίριο αν χρειαστεί θα αλλάξω αρκεί να μην είμαι κοντά" , σου'χα πεί τότε.
Και έτσι έφυγα.
Αλλά τον είχα πάρει μαζί μου, στις βαλίτσες μου, στο μυαλό μου.... τον κουβαλούσα μέσα στο πετσί μου, συνεχώς.
Με ρωτούσες στο τηλέφωνο αν ήμουν καλά και δεν ήξερα τι να σου απαντήσω. "Ναι", σου έλεγα.
Κλείναμε το τηλέφωνο , και έπαιρνα  μιαν ανάσα βαθειά, γεμάτη από τα αρώματα και την δροσιά του Ινδικού. Μετά, οταν νύχτωνε, σήκωνα το κεφάλι μου προς τον ουρανό και έψαχνα τον Σταυρό του Νότου.
Εκεί με έβρισκε πάντα, με το κεφάλι στραμμένο στον ουρανό, και μου ακούμπαγε τρυφερά, τα χείλη του στον λαιμό μου.
Η ανάσα του ζεστή, γινόταν ένα με την υγρή δροσιά της νύχτας.
Τα νυχτολούλουδα και τα λάνγκι-λάνγκι με μεθούσαν με την μυρωδιά τους.
"Τι σκέφτεσαι"? με ρωτούσε.
"Τίποτα", του απαντούσα, και χωνόμουν μέσα στην τεράστια αγκαλιά του.
Με σήκωνε ψηλά, με το ένα του χέρι.Μπορούσα να χωρέσω ολόκληρη μέσα στην παλάμη του.... Τον αγκάλιαζα και τον τραβούσα μέσα στο σπίτι, στο δωμάτιό μου, στο κρεβάτι μου, κάτω απο τις κουνουπιέρες......
Μετά, μας ξυπνούσαν τα ξημερώματα τα κοκκόρια που μιλούσαν σουαχίλι.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: