Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 26 Απριλίου 2008

Ψέμματα......ψέμματα...ψέμματα...

Τα τηλέφωνα δίπλα μου στο μαξιλάρι σου, όλη την νύχτα. Μα εσύ δεν πήρες!!!Το κινητό ήταν όλη μέρα στην κωλότσεπη, αλλα δεν χτύπησε ούτε για μιά στιγμή.
Μιά απέραντη θλίψη με πλημμυρίζει, και ένα παράπονο βουβό. Δεν μπορώ να κλάψω, δεν θέλω. Δεν έχω και δάκρυα πιά.... Ολη μου η απογοήτευση βγαίνει στα σφιγμένα μου χείλη. Καμμιά φορά. Οχι πάντα. Μού'χεις πεί ψέμματα, το νοιώθω... Δεν το ξέρω από πουθενά, αλλά το νοιώθω, και η πουτάνα η διαίσθησή μου δεν με έχει βγάλει ποτε ψεύτρα δυστυχώς!!!!
Και να δεις που στο τέλος έτσι θα βγεί.... Εχω την αίσθηση οτι και τώρα που δεν παίρνεις τηλέφωνο δεν είσαι μόνος.... Σε καταλαβαίνω οταν μου λές ψέμματα, και τώρα πιά μου λές συχνά, ακόμα και οταν λές την αλήθεια, και τότε είναι ψέμα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: